و به این ترتیب اثرات زیانبار زیستمحیطی آنها به شدت افزایش خواهد یافت و انسانیت را به خطر خواهند انداخت.
به گزارس لایوساینس به گفته دانشمندان گسترش شهرها حالت تصاعدی به خود گرفته است: سازمان ملل تخمین میزند که جمعیت جهان از میزان فعلی 7 میلیارد نفر تا سال 2050 به 9 میلیارد نفر برسد و چنین وضعیتی به معنای اضافه شدن یک میلیون فرد جدید در هر هفته بر روی سیاره ما در 38 سال آینده است.
به گفته پژوهشگران انتظار میرود بیشترین میزان این رشد جمعیت در مراکز شهری روی دهد.
میخائیل فراگیاس از دانشگاه ایالتی آریزونا که در اجلاس "سیاره تحت فشار" در لندن شرکت دارد، میگوید الگوی فعلی توسعه شهری به خاطر مشکلات زیستمحیطی که ایجاد میکند، انسانیت را به خطر خواهند انداخت.
پژوهشگران میگویند در حالیکه یک قرن قبل کمتر از 20 شهر با جمعیت یک میلیونی یا بیشتر وجود داشتند، امروز 450 شهر با چنین جمعیتی در جهان وجود دارند. و حتی اگر چنین شهرهایی تنها 5 درصد از سطح خشکیهای کره زمین را بپوشانند، تاثیر زیستمحیطی قابلتوجهی ایجاد خواهند کرد.
کارن ستو از دانشگاه ییل در این باره میگوید: "روند رشد شهرها از جنگ جهانی دوم به بعد نه از لحاظ اجتماعی و نه از لحاظ زیستمحیطی قابلتداوم نیست، و هزینه زیستمحیطی رشد شهری آنقدر بالا ست که نمیتوان آن را ادامه داد."
ستو میافزاید:"در عین حال افراد در همه جا به طور فزایندهای سبکهای غربی معماری و توسعه شهری را برمیگزینند که فشار زیادی بر منابع طبیعی میآورد و اغلب با آب و هوای محلی سازگار نیست.سبک زندگی حومه شهری آمریکای شمالی جهانی شده است، و توسعه شهری وابسته به خودرو بیشتر و بیشتر به یک هنجار بدل شده است."
دانشمندان میگویند بیش از 70 درصد از خروجی گاز گلخانهای دی اکسید کربن در حال حاضر مربوط به رفع نیازهای شهرها است.
خروجی دیاکسید کربن شهری از 15 میلیارد تون متریک در سال 1990 به 250 میلیارد تون متریک در سال 2010 افزایش یافته است. پیشبینیها حاکی از آن است که اگر وضع به همین صورت ادامه یابد، این رقم تا سال 2030 به 36.5 میلیارد برسد.
به این ترتیب دانشمندان شرکتکننده در کنفرانس لندن میگویند تمرکز بر بهرهوری انرژی در مناطق شهری امری حیاتی است. از جمله نظرات ارائه شده، استفاده از سیستمهای گرفتن عوارض بر مبینای شرایط آب و هوایی و زمان روز برای کاهش ازدحام ترافیک است که باعث اتلاف سوخت و افزایش آلودگی میشود.
به گفته دانشمندان گیر کردن در ترافیک همچنین وقت را تلف میکند و میزان بهرهوری را کاهش میدهد؛ تخمین زده میشود که در سال 2005 در آمریکا 4.2 میلیارد ساعت وقت افراد در ترافیک تلف شده است.
شوبهاکر داکال، مدیر اجرایی "طرح جهانی کربن" مستقر در توکیو میگوید: "برای تداوم زندگی بشر در جهان نیاز فوری به مهندسی دوباره شهرها وجود دارد." او افزود که مراکز شهری جدیدتر از لحاظ دانش، توجه به مصرف معقول و تکنولوژی برای مدیریت مسائلی بنیادی مانند زباله و حمل و نقل نسبت به شهرهای قدیمیتر جلوتر هستند.
شرکتکنندگان در اجلاس لندن رشد شهرها و سایر چالشهای مربوط به پایداری محیط زیست جهانی را مورد بررسی قرار خواهند داد و پیشنهادهایی را به اجلاس کره زمین "ریو + 20" (Rio + 20) سازمان ملل در ماه ژوئن عرضه خواهند کرد.